15 Settembre, 2002
Stradivàari e po’ pö Uciàade sö’l Pòo di Giovanni Chiappani:
Su Stradivari l’ho composta quando ancora non c’era il monumento. L’altra dalla “Stradivari” viaggiando sul Po

Stradivàari e po’ pö Uciàade sö’l Pòo di Giovanni Chiappani:
Su Stradivari l’ho composta quando ancora non c’era il monumento. L’altra dalla “Stradivari” viaggiando sul Po

Stradivàari e pò pö!

STRADIVÁARI: En “génio” che gh’àa unuràat Cremùna!
Se sa mìia quàan ‘l è nàat, però se sa quàan ‘l è partìit
A Cremùna ‘l gh’àa lauràat e quàazi nuvantàan vivìit
Düzèent-cinquàantàn dòpo d’i gràan festegiamèent
Töti i se incurzìit che ‘l éera na gràan mèent

STRADIVÁARI: Gióovin de marengòon, dò mujéer e ööndes fióoi!
‘L è vegnìit da la gavéta, el fìiva ‘l gióovin de marengòon
Diventàat intajadùur e de la “sgòorbia” en gràan campiòon
Na vìita tribülàada cun ööndes fióoi e do mujéer
Ghe ‘n éera pròpia a sèe per méter sö en cantéer

STRADIVÁARI: I sóo maèester, ‘l inzègn el sóo caràter!
A scóola de bòon maèester: Càpra, Amàati e àan Guarnéer
El gh’àa mìs töt ‘l inzègn per imparàa ‘l mestéer
I dizìiva che ‘l só caràter ‘l éera düür e malmustùus
Però a i viuléen che’l fìiva el gh’àa dàt na bèla vùus

STRADIVÁARI: Trezèent àn fa navigadùur de’l Póo!
El segréet d’i só viuléen ‘l éera ‘l lègn, culùur e sòon
Lègn che rivàava da’l Trentéen, zó da Póo, cun i barcòon
Cun i òpi rùa gh’éera abéete e sàles stagiunàat
Che’l cüràava me’n pütél per dàaghe ànima e fiàat

STRADIVÁARI: Curiùus me na betònega per imparàa e inventàa!
El rìsol de’l mànech a’l viuléen fàt a lümàaga
Na càsa “armònica” cun en rimbóomp che pàaga
I culùur ricavàat cun la pùulver de radìis òcra-scüüra
El sòon ghe la dìiva la magìa de la so bravüüra

STRADIVÁARI: Nisöön a’l móond gh’à cupiàat i so viuléen!
El gh’àa fàt sées-cèent viuléen, ògnöön vàal en miliàart
Per töti i viulinìisti sunàal ‘l è sèen en gràan traguàart
Nisöön a’l móond gh’è màai stàat bòon gnàan de cupiàal
E chéesto ‘l dìis töt chèl che ‘n “génio” el vàal

STRADIVÁARI: In cità gh’è gnàan el monumèent!
Töti i na pàarla, gh’è stìma, ‘l è töt en vantamèent
E püür, la so Cremùna, ‘l è sèensa monumèent
De ritàt i n’àa truàat pròpia gnàan öön
Cuzé, in giardéen, gh’è restàat la “stéela” de’l Cumöön


Uciàade söl Póo

Vóot scudìite la vója de vardàa ‘l nòoster fiöm?
Và ‘n sö la “Stradivàari” cun en bèl canuciàal
de’l lóonch e de’l làarch te pódet vardàal.

Per ògni so cüürva gh’è ‘n bèl quadrèt nóof.
Le piàante, ‘l èerba, la sàbia töt càambia culùur
de ciàar póol cupiàai i nòoster pitùur.

Culùur sèemper vìif che te sgüüra la vìista.
El rùs, ‘l araciòon, el gialdìin, vèert de mèenta
e töt se cunfóont cun l’àaqua lüzèenta.

Àan l’àaqua de Póo ‘l è mìia sèen precìiza.
‘L è grìiza, blüet, verdezìna, ciàara fìn celestìna
cu’i piòp che se spécia là in fóont, pàar ch’i se nìna.

Te dèet quàai uciàada che fa strèenzer el cóor.
Quàan te vèdet i fòs che pòorta dèenter el giüüs
lé apróof gh’è töt tüürbi e na s’ciöma che lüüs.

In sö le rìive e le piàante gh’è uzéi che svulàsa.
Se capìs che jè füürbi a s’chivàa viasóole e penéi
lùur i gh’àa l’ùurma d’i caciadùur de uzéi.

Se vèet tàanta gèent che réma e che péesca.
J è cun la càna ch’i spéta ‘l pès a bucàa
sünò cun le bàarche ch’i và de ragàta a remàa.

Se tróoa le “dràaghe” che rüüga e che càava la gèra.
Te suvéen i geróoi de vécia memòoria
de lùur in sö’l Póo gh’è töta na stòoria.

Gh’è àan quàai türbìne che tìira sö l’àaqua.
La véen duperàada a d’aquàa la campàgna
quàan va söte j anàade ‘l è tàa’me la màna.

Desùura de j àarzen se sguàarna ‘l paesàc töt nustràan.
Se slöma le tùr de le céeze de frasiòon e paées
e i téc d’i castéi dùa ghe stìiva i marchées.

El tramóont in sö’l Pòo? Na viziòon pö che bèla.
De ‘l arcobaléeno i culùur, püsèe in gràant, sparpajàat
cu’l sùul sóta l’àaqua, de’l lóonch, rùs brüzàat.

Stàaghe sö’l Pòo, el te piazarà sèen de pö.
Bèl tàant el nòst fiöm, àan quàan l’è s’cióonf e rabìit
l’è na “risùursa Padàana” che gh’àa mìia àalter sìit.